همانطور که از اسم مطلب پیداست میخواهم شکایتی بکنم از این عالم از این عالم که نمیتوانی هرچه شکایت و یا تعریف داری در زبانش بگنجانی.
این عجز و درماندگی فرصت آنکه دقیقا آنچه در ذهنت میگذرد را بگویی را نمیدهد..
بس نیست ؟
میدونم خودمم عادت کردم به قلمبه سلمبه صحبت کردن اما واقعا بس نیست شکایت؟
بهتر نیست که خودمونو توی مسیر حرکت زندگی رها کنیم؟
از همین لحظه تصمیم گرفتم دیگر شکایت نکنم و فقط شگفتی های عالم را درک کنم.
دیگه تصمیم گرفتم مطالب با بار انرژی منفی ننویسم و نگویم.
تمام
عجب دنیای عجیبی داریم.
تا 1 هفته پیدات نمیشه اعلامیه ترحیمت هم در خونت میبینی!
عزیزان من 1 هفته توی لوله اگزوز موشک مریخ نورد گیر کرده بودم،حالا باید همه چیز رو توضیح بدم؟
آخه نامردا چرا برای سرم جایزه گذاشتید؟!
این کله که بعد از قضیه شیخ جرزبندی هنوز به بوی طبیعی خودش برنگشته چه ارزشی برای شما داره؟
دارم کم کم میترسم!!
خب من به هر حال یکم سرم شلوغ شده.از یک طرف رخت و لباس شیخ ابوطراق رو میشورم و از طرف دیگه باید پشکل این مردم بی ملاحظه رو از فضا جمع کنم(به علت نبودن جاذبه).آخه یکی نیست بگه چرا کارتونو جای خودش انجام نمیدید.
قضیه ی لوله اگزوز هم بعدا براتون تعریف میکنم.
فعلا اوست مولا صدام میکنه باید برم براش واجبی بمالم :(
شما هم خواهشا این اعلامیه "wanted" رو بردارید که همین 1 دقیقه پیش یک نفر میخواست منو بکشه، منم از روزنه(سوراخ) کاسه توالت فرار کردم .لعنت شیطان بر همتون با این طرح هاتون.
