بچه که بودم هر روز یروز خوب برای بازی و تفریح بود. با اینکه خانواده کلی بی پولی رو گذروند ولی باز روحیه ما بچه های اون زمون خیلی قوی بود و با یه لاستیک و چوب یا یه بستنی لیوانی خالی یا 4 تا کارت بازیکنان فوتبال سرگرم می‌شدیم. هر روز خونه یکی از دوستامون بودیم یا میرفتیم تو کوچه بازی. هر روزم همسایه میگفت بار آخریه که توپ اتون رو بهتون میدم! چه دورانی بود... مثل الان نبود.
هر چی بود و نبود گذشت و خوش گذشت. روانشناسا (عجب کلمه ای شد!) میگن یکی از علایم افسردگی، یاد کردن از گذشته هست و اینکه برای گذشته هی "آه کشیدن". با این اوصاف میتونم بگم کلی افسرده می‌شناسم!
